Müslüm Göyce - Özleyeceksin

Özleyeceksin!
Sana bakan gözlerini özleyeceksin.
Sana seslenişlerini, şakalarını hatta huysuzluklarını bile özleyeceksin.
Onunla geçirdiğin günleri özleyeceksin,
Onunla geçtiğin yerleri, onunla gittiğin mekanları...
Onunla olan her şeyi özleyeceksin.
Ama sadece özleyeceksin.
Üzüleceksin.
Artık özlemekle yetinmeyi bileceksin.
Onu sadece özlemekle yetinmek zorlayacak,
Hava yazken üşüyeceksin, kışken terleyeceksin.
Özlemekle deliye döneceksin.
Yapabilecek bir şeylerin olmadığı düşünecek ve
onsuz geçen her an için herkese sövüceksin.
Sinirin geçicek ama özlemin hiç geçmeyecek.
Sen sadece özleyeceksin.
Özlemenin ne kadar zor olduğunu öğreneceksin.
Özlenen özlendiğini bilmeden sen yine özlemeye devam edeceksin.
En sonunda tükeneceksin.
Tükensende özlemeye devam edeceksin.
Belki birgün tekrar görürüm düşüncesiyle kendini yiyip bitireceksin.
Düşüncesi bile iyi gelecek.
Yaşamaya devam ediceksin, ediceksin ama buna yaşamak demiyceksin.
Yaşama özlemle devam ediceksin.
Sonunu göremiyeceksin ama onu hep bekleyeceksin.
Belki yeni sayfalar açıcaksın.
Bir şeyler yazıcaksın ama hiç biri sana o ilk huzuru vermeyecek
Sen onu daima Özleyeceksin!
Sonunu göremeden, ne olacağını bilemeden...

- Müslüm Göyce